Oyuncak Kralliginda Büyüyen Cocuk

     Tek kiz torun olarak kalabalik bir ailenin icine dogunca e haliyle iki magaza dolduracak kadar oyuncaga sahip olarak büyüyorsunuz.Binbir cesit Barbie bebegim,kücüklü büyüklü,boyumu asan Fatos bebeklerim,cay-kahve-tencere-tava bilmem ne ivir zivirlarim vardi,odalar,kutular dolusu…Aksama kadar kendi kendime oynar dururdum,cokta severdim hepsini ama daha farkli eksiklikler tattirdi bana bu bolluk…

     Bir kere disarda oynamama izin verilmezdi hic,tek kiz cocuk bendim,diger kiz kuzenlerim genc kiz olmuslardi coktan,evimiz cadde üzerindeydi ve yakinda oyun alani yoktu.Benden 6 yas büyük olan agabeyim ve ayni apartmanda oturdugumuz tüm kuzenlerim disarda bisiklet sürerken,top oynarken,saga sola kostururlarken  ben süs bebegi gibi özenle giydirilir,bas köseye oturtulurdum.Aklim giderdi onlarin oyunlarina,aralarina karismak isterdim hep.Sadece memlekete gittigimizde agaclara cikar,su birikintileriyle oynar,aksama kadar eve girmek istemezdim.Annem-babam ellerinden gelenin hep en iyisini verdi bana,her zaman söylerim bunu,cok seviyorum onlari…Tüm cevrem tarafindan bana hersey serbestti,aglatilmazdim,ne istersem yapilirdi.Aksama kadar amcamlara,ordan halamlara,ordan diger amcamlara gezer durur,maskot gibi kucaktan kucaga dolasir,deli gibi sevilirdim.Cokta mutlu bir cocuktum,cok ilgi gördüm,bunun hayatimda büyük bir yeri var mutlaka ama simdi simdi farkettigim bir gercek var, o da kalabaligin icinde cokta yalniz olusum…

     Belki suanda yalnizligi seviyor olmam,kalabaliga duydugum özlemin yani sira kendi kendimede yetmeyi biliyor olmam bu yüzdendir,bilemiyorum.Ama isterdim ki herseyimi paylasabilecegim bir yasitim olsaydi,yada bir kardesim…Yeri gelince hayir denseydi banada,kizsaydim,kavgada etseydim,sonra öpüsüp koklasip barissaydim…Dedigim gibi koca bir oyuncak yiginiyla büyüdüm ben,kardessiz,arkadassiz…Buda bende her zaman eksikligini hissettirdi…

     Oglumun önüne binbir cesit oyuncak koyup,hadi oyna,herseye sahipsin demeyecegim!Onun o minik sandigimiz kocaman dünyasinda sadece oyuncaklar yok cünkü!Disarda kosup oynamaya,kirazi agacin tepesinde yemeye,su akan bir arkin üstüne camurdan köprü yapmaya,kosarken düsüp dizini kanatmaya,bir ucurtmanin pesinde kosmaya,onlarla oynamaktan zevk alacagi bir sürü arkadasa ,zamani geldiginde kardeslere ihtiyaci var cünkü…

     Oyuncak kralliginda büyümüs yalniz bir prensestim ben,oglumuda bu kralliga hapsetmek istememem iste bu yüzden...

Temizlik Itiraflarim

     Hicbir zaman tozu havada kapmaya calisan bir yapim olmadi benim ancak herseyim yerli yerinde olsun,ortalikta ivir zivir biseyler olmasin,lavobolarim ve mutfagim her daim mis gibi olsun,takintim olan kapi kollari ve pirizlerde steril olsun isterim.Bu kadar ..Sadece hijyenik olmasi gereken yerler önemli yani.Günlük evi dip-köse temizledigim olmamistir..Hatta hamilelikten önce bile,bir gün komple dolaplari döküyordum,birgün kitapligi,birgün mutfagi…Yavas yavas,zevk alarak,arada cay molasi vererek…

     Ama artik ne yavas yavas yapabiliyorum,nede zevk alarak..Gün boyu oglumla ilgileniyorum,daha önce bahsetmistim sadece kucagimda uyuyor,bu huyundan vazgeciremiyorum ve günüm oturmakla geciyor.E haliyle gün icinde verimli degilim.Aksam olacak,esim gelecek,oglusu esime devredip kostur kostur yemek hazirlanacak,sonra sofra toplanacak o sirada zaten saat 8 oluyor,sonra oglus emzirilecek,uykuya hazirlanacak…Sonrada benim pilim bitmis oluyor zaten.Eger uyumadan önce kendimi güclü hissediyorsam ortaligi toparlayip,banyo ve mutfagi temizliyorum öyle yatiyorum.Eger ertesi gün sansliysam ve oglum sakinse apar topar süpürüp,toz aliyorum.Ütü,dolap icleri vs.haftasonuna kaliyor ve böylelikle hem hafta ici hemde haftasonu pestilim cikmis oluyor…

     Oglumun günlük temizligi,ütüsü yetiyor bana,bünyem fazlasini kaldirmiyor.Hani su dip-köse diye tabir edilen islem,bizde en son annem varken yapilmisti!Ev islerinde yardim edecek birini alacak olsam saat ücretine ucuk rakamlar istiyorlar ve memnun olan pek duymadim,her ne kadar icime sinmesede ayda 1 defa olsun,sirf camlar kapilar icin alacagim sanirim.Bu konuda Türkiye´dekiler öyle sanslilar ki!Annem,halam,kuzenlerim…Hepsi öyle rahatlar ki,cok imreniyorum…

     Itiraf ediyorum sadece misafir gelecegi zaman bende telas basliyor haliyle. Oglumu esime devredip ise koyuluyorum.Misafir agirlamayi cok sevsemde Allahtan burda haftaici gezmeleri pek yapilmiyorda,yalniz idare etmek zorunda kalmiyorum.Yoksa hem is,hem pasta börek,hem bebek…Hayatta yetistiremezdim…Bebekle cok zor… Misafirden sonraki birkac gün ev derli toplu kaliyor,sonra yine ayni…Masanin üzerinde kagitlar,dosyalar,icerde birikmis su siseleri…

     Aksi gibi evim tamamen siyah-beyaz..Mutfagimda dahil! Ben 3 sene önce böyle dösedim,hata ettim..Simdi moda oldu siyah-beyaz,herkes özeniyor ama hicte özenilecek bisey degil inanin! Ev kuranlara denk geldikce ´Amannn´ diyorum,´Amann siyah kullanmayin,hele ki parlak ve siyah hic kullanmayin´.Iyi hos,cokta güzel duruyor ama elinde toz beziyle gezmeyi göze aliyorsan güzel J Yakinda yavrukus emekleyince vay o dolaplarin haline diyorum…

     Üff ne cok sikayet ettim degil mi?Bugün bir hisimla islere girisince ve pestilim cikinca sicagi sicagina yazayim dedim…Daha yemek yapacagim…Zor dostum zooooor…

Disiplin Cabalarimin Baslangic Noktasi

     Bir önceki yazimda oglumu belli bir disiplin cercevesinde yetistirmek istedigimden bahsetmistim.Ama sevgiyle,ama korkutmadan,ama ölcülü…Ve yazimin sonunda disiplin icin kartlarimizi acik oynamamiz gerektigine deginmistim.Peki ama bunu nasil yapabiliriz?

     Ben kurallarimdan hem kendi aileme hemde esimin ailesine daha hamileyken bahsetmeye baslamistim.Kimisi abarttigimi düsünmüs olabilir,dogmamis bir bebek icin gereksiz konustugumuda…

     Ama erken cikardigim bu kartlarim bana su 5 ay icinde hep arti olarak döndü,dönmeye devam ediyor,böyle devam etmesini umuyorum…

     Bebegin özellikle gece uykusu saatinden en gec 1 saat önce evde olmak zorunda olusumdan,2 yasina kadar TV izlememesine,6 aylik olana kadar cok fazla öpücüklere bogulmayip,nerede olursak olalim benim olusturdugum düzenin bozulmamasi icin herseyin bana sorulmasina kadar herseyi zaman zaman,ince ince,sakin sakin isledim cevremdekilere…Suanda aksam en gec 8 de evdeyiz,kayinvalidemlerdeysek eger ben daha bisey demeden kayinvalidem haydi kizim gec olmadan gidin evinize diyor.Oglumun bulundugu ortamda TV fazla acilmiyor,acilsada oglumun bakmasi engelleniyor,ola ki bir anlik boslukta oglum TVye daldiysa özellikle esimin agabeyi ve annesi amann Cucu sari kartini cikarabilir diyerek olaya el koyuyorJ.3 aya kadar kimse tarafindan öpülmedi(kis mevsimi-hastalik mevsimi diye özellikle dikkat ettim)simdilerde yeni yeni kafasindan öpüyorlar.Kimse aman sunu giydir,bunu yedir,sunu ört demedi,alistigim alistirdigim düzen neyse o sekilde devam ediyor suan…Ha belki bunlar minik seyler,ama yakinda koyacagim ve uygulanmasini isteyecegim kurallarimin gecerliligi icin büyük adimlar,temel yapitaslari…

     Evet,iste böyle basladik…Taviz verir,verdirirsem tüm düzen bozulur,yok eger birlik icinde ayni kurallarin devamliligini saglayabilirsek iste o zaman hayat boyu öylede gider ve bunun adi disiplin olur…Suan hersey cok kolay...Gün be gün,oglum büyüdükce,istekleri  ve ihtiyaclari arttikca listemiz uzayacak…Onu üzmeden,aglatmadan,yormadan,baskilamadan ve özgürlügüne dokunmadan bu düzeni korumak istiyorum.Belli temel kurallardan ödün vermedende onun cocuk haklarina saygili olabilecegimizi düsünüyorum.Mesela tüm duvarlari boyamasina izin verirsem bunun sonu gelmez,hic izin vermeyerek baski kurarsam ona haksizlik etmis olur,hatta kimbilir belkide icinde uhde kalacak biseye sebebiyet verebilirim.Ama duvarin bir bölümünü ona ayirir ve yapmak istediklerini o alanda özgürce yapabilecegine ikna edersem hickimse üzülmez..

     Cevreyle baslayan disiplin alistirmalarim bakalim oglumda nasil bir etki yaratacak!Cünkü bizim ona vermeye calistiklarimizin tamamini almasi imkansiz!Onun zaten var olan  karakteri,aileden aldiklari,cevre ve yasam standartlari biraraya gelicek ve bir birey öyle olusacak…Karakterine müdahele etme hakkim ve sansim yok,olamazda!Arkadas ve cevre konusunda da elimden bisey gelmez.Ama temennim,ailesi olarak ona biseyler kazandirabilmek ve onunda buna acik olmasi…Cocuk yetistirmek daha simdiden kendini belli eden zor bir ismis hakikaten...