Daha cok kücük,yok yok büyüdü,zamani degil daha,zamani geldi,ben yetebilirim bir süre daha,i-ihh enerjisini atmasi gerek ikilemleriyle,ha bugün,ha yarin derken birde baktik ki kreste bulduk kendimizi...Ne zor bir kararmis ya Rabbim. Bir kere kiyamiyorsunuz, minicik yumuk yumuk bebeginiz sabahin köründe kalkip giyinip okula gidecek ha öyle mi?Hayatta olmaz diyorsunuz,daha cok minik o...
Sonra gün icinde evde ona yetemediginizi,arkadas arayisina care olamadiginizi görüyorsunuz.Bu defa onu evde tutarak daha büyük bir haksizlik mi yapiyorum acaba diyorsunuz..Kaba tabiriyle doluya koyuyorsunuz almiyor,bosa koyuyorsunuz dolmuyor...yada öyle bisey iste...
O kadar cok arastirdik,sorusturduk ki nedir nasil olur diye,kimlere kimlere akil danismadik ki.Uzmanindan tutunda tecrübeli annelere kadar...Isin uzmanlari cogunlukla 3 yasini bekleyin,bu süre icinde de oyun grubuna yada baska bir aktiviteye götürün dediler.Ama bizim oyun grubumuzun maalesef ki binasi biraz uzaga tasindi,gidip gelmem mümkün degil.Diger kurslarininda kayitlari 1 senelik oldugu icin yenilemek istemedik yarida kalacak diye ( güya tasinacagiz ya)
Tecrübeli annelerde kesinlikle verin,ne kadar mutlu olduguna tanik olacaksiniz dediler.Birde malum 2 dilli cocuk yetistirmek zorundayiz,bu acidan da cok düsündük,ne kadar erken ögrenirse o kadar kar diye.
Kisacasi hem okul gibi kasmayacak,hemde oyun grubu gibi kisa süre cee ee diyip gelmeyecegi bir yer olsun dedik.Cok sükür,sansimizda güldü ve üniversitenin kresine kaydettirdik minik kuzumuzu.
Kresin amaci anne-babalari üniversitede calisan cocuklara 3 yasina kadar refakat etmek.2 subeleri var bizim sehirde.Toplamda 10 tane cocuk var,ve yine bizim subemizde sayabildigim kadariyla 7 tane ögretmen-pedagog var.Hepsi birbirinden tatli ve tecrübeli olduklari her hallerinden belli bayanlar.Diger kresler gibi su saatte gelecek bu saatte alin gibi kurallari,zorunlu saatleri yok.Anne-baba ne istiyorsa onu önceden bildirip yapabiliyor.
Mesela o kadar cok kres sorduk sorusturduk ki,en az 35 saatten basliyordu haftalik ve bu bizim icin cok uzun bir süreydi.Bu kreste ise kac saat birakabilecegini önceden kendin belirliyorsun.Biz haftada 15 saatte karar kildik.Yani haftada 3 gün 5 er saat.Harika degil mi? :)
Sabah saat 10 da gidip ögleden sonra 3 te evde olacak sekilde planladik,ilerde istersem degistirme sansim var.
Oglusum kahvaltiyi evde yapiyor,öyle olmasini tercih ettim,cünkü kahvalti en degerli ögünü,teker teker hazirlayip önüne getirmezsem icim rahat etmezdi,eminim kreste evde yaptigi kadar güzel bir kahvalti da yapamayacakti.Ögle yemegini ise okulda arkadaslariyla yiyecek.Yemekleri kendin götürüyorsun.Yani korktugum gibi yanlislikla domuz vermisler midir acaba,saglikli mi beslenmistir,ne yemistir derdim yok.Kendim hazirladigim yiyecekleri yiyecegini bilmek gercekten huzur veriyor.
Ögle uykulari biraz problemli olacak ama sanirim uyku saatleri sarkacak bu durumda ve evde uyuyacak.Öncelikle uyutmayi deneyecekler ama olmazsa da kasmiyorum kendimi cünkü bazen evde de uykusu saat 3ü bulabiliyor.
Ve baslangic...7 Ocakta basladik krese.Alistirma haftalarindayiz suan.Yani benimde yaninda gittigim dönem.Ilk hafta 1 saat durup eve geldik.Ikinci hafta kisa araliklarla antreye yada disari ciktim.Gecen hafta ise 1 saat biraktim.Ilk birakisimda beni öptü,arkamdan el salladi gitti.Ikinci birakisimda ise cok agladi,ama kapiyi kapatir kapatmaz sustugunu duydum.Bu hafta ise 3 saat kaldi.Ilk 2 birakisimda 5 dakikayi gecmeyecek sekilde agladi,nazlandi ama eve dönerken ögretmenini aradigimda herseyin yolunda oldugunu söyledi.Son gün ise bana öpücük atti ve el sallayarak gönderdi.
Bu konu hakkinda sürekli kitaplar okuyup,kisa diyaloglarla oyunlar oynuyoruz.Anlatmaya calisiyorum,alistirmaya calisiyorum..Beni kim alistiracak bilmiyorum cünkü her birakisimda adimlarim geri geri geliyor,ilk agladigi carsamba günü benimde icim cikti aglamaktan :( Caktirmiyorum ama cok zormus,simdi anliyorum...
Pazartesi yine kres var ve benim icime yine koca bir tas oturdu bile.Gün icinde ´Anni okuya dideyim´ demese inanin vazgecebilirim,1 sene daha koynuma alip keyfini cikarabilirim..Ama o böyle sevinirken tekrar eve kapatmakta istemiyorum...Kreste cok güzel,sansimizda güldü,kasinti biryer degil.Pöfff,annelik zor ismis hakkatende...
Daha kücükken sartlar yüzünden bebegini krese,dadiya,anneanne-babaanneye birakan annelerin önünde saygiyla egiliyorum,inanin cok güclü annelersiniz ve takdiri hakediyorsunuz.
Bebegini krese vermeyi düsünen annelere ise tavsiyem,evet cok zor baslangicta ama meyvelerini toplamaya baslayinca cok keyifli,yani en azindan bebeginiz icin.Paylasmayi ögreniyor ilk etapta,birey olmayi ögreniyor.Size de bol bol vakit kaliyor,islerini halledebiliyorsunuz,sürekli ertelediginiz doktorunuza gidebiliyorsunuz vs. Üstelik eger benim gibi haftanin belli günleri birakabilme sansiniz da varsa kalan günlerde yine doya doya vakit gecirebiliyorsunuz.Hem ne kadar vakit gecirdiginiz degil vaktinizin ne kadarini verimli gecirdiginiz önemli olan.Hepinize kolayliklar diliyorum :)
