20 Ocak 2012 Cuma

Müzik Ruhumuzun Gidasi

     Benim minik oglum daha karnimda nokta kadarken,duyu organlarinin zerresi bile yokken benimle birlikte saatlerce klasik müzik dinlemeye baslamisti.20´li haftalarda artik belli basli düzenli dinlettigim eserlere tepkiler veriyordu,uyumadan önce dinlettigim eserde ise taklalar,tekmeler bitiyor ve resmen uykuya geciyordu.
     Dogduktan sonra da ayni düzen devam etti.Müzik arsivimiz genislese de hala hamileligim boyunca dinledigi eserleri duydugu an en hircin anlarinda bile gülücükler atiyor ve sakinlesiyor,dünya umrunda olmuyor.Bu gercekten benimde isimi kolaylastiriyor ;)
     Gün icinde de zaten sürekli klasik müzik dinledigim icin oglumda benimle beraber dinliyor,müzik ritmlerine eslik ediyor,cok sevdigi parcalarda mirildaniyor.Disari her ciktigimizda ya bir kitap ya da bir cd aliyoruz ufakliga.Arabada da en az 5 ayri klasik müzik Cdsi var,biz nereye müzik oraya yani :) Seviyorum bu hallerimizi...
     Hangi durumda olursa olsun,nereden duyarsa duysun piyano sesi duydugu an kulak kesiliyor,sessizce dinliyor.Özellikle müzisyen olan üst komsumun piyano saatlerinin oglumun uyku öncesine denk gelmesi cok isime yariyor :)
     Kisacasi bizim minik adamin müzige,daha dogrusu klasik müzige ilgisi oldugu apacik ortada,cünkü diger türleri dinlesekte ayni tepkileri vermiyor,orali olmuyor.Sadece Teoman´in bir parcasini seviyor  o ayri;)
     Hal böyle olunca da en yakin müzik okuluna kaydini yaptirdik.Hatta gec kaldik,6 aylikken baslasin istiyordum ama olmadi.13 ayda gec sayilmaz elbette ama ne kadar erken yönlendirebilirsek o kadar iyi mutlaka.
    18 aylikken de piyano dersleri baslayacak ve bu minik ama sevimli evimden tasindigim an belki piyano almasam bile mutlaka klavye alacagim ufakliga.Bi baslasin bakalim,ilerde neye yönelir bilinmez ama ilk etapta baslangici bizim yapmamiz gerekiyor ki ufku acilsin.
    Ve müzik okulunda ki ilk dersimiz bugündü.Bunu da tarihe bir not olarak düsmek istedim böyle.
    Ögretmenini ve arkadaslarini basta uzun uzun incelese de sonradan cok sevdi.Danslara ve ritmlere katildi,gülücükler sacti.Hatta birkac müzigi tanidi ve bana ´anne bunu taniyorum´bakisi atti.Ah canim melegim,ince ruhlu duygusal bebegim benim,sevincten parlayan gözlerinin isigi hic sönmesin,daha fazla ne isterim ki bu hayattan...

12 Ocak 2012 Perşembe

Oglumun En´leri

Minik oglumun ilk yasinda yazmak istemistim ama vakit bulamamistim.Malum zaman hizla geciyor ve ben ona dair herseyi kayit altinda tutmak istiyorum,cünkü gercekten unutuyorum:( Oglumun elbette ki gözlemledigim kadariyla en sevdigi ve en sevmedigi seylerin listesini yaptim.Bakalim bugünden yarina kac defa degisecek bu liste :)

  • En Sevdigi Yemek : Bol gouda peynirli,patates-brokoli gratin
  • En Sevdigi Icecek : Cörek otu,anason ve rezene karisik cay,ayran
  • En Sevdigi Atistirmalik : Domates,elma
  • En Sevdigi Sarki : Klasik müzik adina hemen hepsi
  • En Sevdigi Oyun : Saklama-bulma,abaküsle sayma
  • En Sevdigi Oyuncak : Kitaplari
  • En Sevdigi Kelime : ´buu ne?´,babba
  • En Sevdigi Hayvan : Köpek
  • En Sevdigi Cizgifilm(video vs.) : Baby Einstein-World of Colors,Nouki
  • En Sevdigi Esya: Emzik,iPad ve Kitaplari
  • En Sevdigi Mekan : Babasinin oldugu heryer,ToysRus ve Cocuk kitapcilari
  • Ve en sevdigi diger seyler : Apartman boslugunda ciglik atmak,babayla oynasmak,anneye sarilip ninni dinlemek,kablo kemirmek,siseden su icmek,dans etmek,sarki mirildanmak,piyano sesi,parmak boyalariyla resim yapmak...
Simdi de en sevmedikleri gelsin:

  • En Sevmedigi Yemek : Somon baligi
  • En Sevmedigi Icecek : Portakal suyu haric diger tüm meyve sulari
  • En Sevmedigi Atistirmalik : Bisküvi
  • En Sevmedigi Sarki : Twinkle twinkle Little Star ( duyunca agliyor)
  • En Sevmedigi Oyun : Yatakta oynasma
  • En Sevmedigi Oyuncak : Inek sesi cikaran hersey
  • En Sevmedigi Hayvan : Inek
  • En Sevmedigi Cizgifilm : Pepe
  • En Sevmedigi Esya : Sapka,eldiven,önlük ve ayakkabi
  • En Sevmedigi Mekan : Muayanehane
  • Ve en sevmedigi diger seyler : Minciklanmak,öpülmek,burun damlasi,yüksek sesli konusulmasi,asiri gürültülü ve kalabalik ortamlar,kucakta durmak,dis fircalamak...

5 Ocak 2012 Perşembe

Kibir!

     Ben ne bir psikolog,ne de bu konular üzerinde tez yazmis bir uzmanim.Sadece yasadiklarimi,düsüncelerimi paylasmak istiyorum.Tek bildigim kibirin aslinda psikolojik bir sorun oldugu,ismide sanirim narsistik kisilik bozuklugu...
     Son zamanlarda cevremde kibirli diye nitelendirilebilecek o kadar cok insan var ki,bazen allah alla,sorun acaba bende mi diye düsünmekten kendimi alikoyamaz hale geldim.Ama düsündüm ki,o insanlarin etrafimda cöreklenmesine neden oldugum icin bende de sorun var sanirim.
     Hemen her insanda kendini begenme duygusu vardir mutlaka,kimi güzelligiyle,kimi basarisiyla,kimi zengiligiyle icten ice kendini daha özel hissedebilir.Dikkat edin,icten ice...Buna lafim yok elbette.Ama kendini sevmekle kibirli olmak arasindaki o ince cizginin ayarini kaciranlara lafim.
     Yahu,sende insansin,bende insanim,ikimizde ayni havayi soluyoruz,ikimizde ayni suyu iciyoruz,ikimizde ayni zaman diliminde yasiyoruz,ne senin beynin benimkinden üstün,ne de benim ki seninkinden,sende topraktansin,bende...Neyin üstünlügünü kanitlamaya calisiyorsunuz ey ahali!
     Evet belki sen benden daha iyi bir egitim almis olabilirsin,ama bu herseyi sadece senin bilecegin anlamina gelmez!
     Evet belki sen benden daha iyi sartlarda yasiyor olabilirsin,ama bu seninde sartlarinin bir gün degisemeyecegi anlamina da gelmez!
     E derdin ne o zaman?Niye her konuda ben,ben,ben diyorsun?Neden her konuyu daha iyi biliyormussun gibi sürekli öyle olmaz böyle olur gibi laflar ediyorsun?
     Unutma ey insan,dünya da yalnizca sen yoksun,yalnizca sen okumuyorsun,yalnizca sen arastirmiyorsun,yalnizca sen herseyi bilmiyorsun.Herhangi bir dalda profesörde olsan o konuyu sadece sen biliyormussun gibi davranma!Kimse herseyi bilmiyor,bilemez.
     Ben bile yapmadim,ben bile bilmiyorum,ben bile .... gibi cümlelerle gelme bana.Sor bir simdi kendine,kimsin sen,benden ne farkin var?
     Azcik alcalgünüllülük göster ki insan oldugunu anlayalim,ne dersin?