Cocugumu Yeniden Yetistirmem Mümkün Olsaydi...

     Severek,ilgiyle takip ettigim sayin Prof.Dr.Üstün Dökmen´in cocuk yetistirmekle ilgili kisa ve öz ama bir o kadarda etkileyici,düsündürücü bu yazisina bugün tesadüfen denk geldim ve paylasmak istedim.Bu yazisi,bugün bana tekrar,bu degerli hocamizi tanimayi ne cok istedigimi animsatti…

´´Cocugumu yeniden yetistirmem mümkün olsaydi;

·         Ona isaret parmagimi kaldirip yasaklar koymak yerine,parmaklariyla resim yapmayi ögretirdim.

·         Hatalarini daha az düzeltir,onunla daha cok yakinlik kurmaya calisirdim.

·         Onu sadece gözlerimle izler,saat kisitlamalari koymazdim.

·         Daha bilgili olmaya calisir,daha cok sefkat gösterirdim.

·         Onunla daha cok yürüyüslere cikar,ucurtmalar ucururdum.

·         Ona karsi ciddi bir tavir icinde olmak yerine,onunla oyun oynardim.

·         Onunla kirlarda kosar,yildizlari seyrederim.

·         Onunla daha az cekisir,ona daha cok sarilirdim.

·         Önce benlik saygisi kazanmasini saglar,sonra bir ev almaya calisirdim.

·         Ona her zaman kati davranmaz,onu daha cok onaylar ve yüreklendirirdim.

·         Güc konusunda daha az ders verir,sevgi konusunda daha cok sey ögretirdim.

Ne ekersek onu biceriz,lütfen hicbirsey kagitlarda okunup kalmasin.Unutmayalim ki yarin bir dost,bir arkadas aradigimizda kim bize kendi evladimizdan daha yakin olabilecek?Simdiden cocuklarimizla arkadas olalim ki yarin zorluk cekmeyelim…´´

Fazla söze gerek yok,ben payima düseni aldigimi düsünüyorum bu yazidan…