Yorgun Annelere

     Daha hamile kaldigimizi ögrendigimiz anda dünyamizin nasil degistigini hatirlayin.Oturmamiz,yürümemiz,hizimiz,hareketlerimiz,yeme-icmemiz…Pirinc tanesi kadar bir bebek bile bizim tüm bunlari degistirmemiz icin olaganüstü bir güce sahip basliyor hayata.Daha durun,yeni basliyoruz der gibi..Bulantilar,uykusuzluklar,agrilarda eklenince,basetmek zorunda kaldigimiz tüm güclükler bir araya toplanmiscasina hirpaliyor bizi..

     Peki tüm bu zorluklari yasarken neler düsünüyoruz?Icimizde müthis bir heyecan gün be gün artmiyor mu?Bir yandan odasini hazirliyoruz,bir yandan giysilerini yerlestiriyoruz,bir elimizde takvimle bu minik yaramazlarin gelmesini iple cekmiyor muyuz?

     Büyük gün gelipte dogum baslayinca zorluklar devam ediyor.Bedeninden bir beden daha doguyor,daha büyük ne olabilir ki hayatta..Mucize iste tam orda,kollarinizda…Daha o an agrilarimizla beraber gecip giden koskoca 9 ayi unutmuyor muyuz?

     Kollarimizda yirtinircasina aglayan minik yavrumuzu doyurabilmek icin elimizden geleni yapiyoruz.Bu yeni tecrübe de büyük bir fedakarlik gerektiriyor.Gögüslerimiz yara oluyor,yavrumuzu doyururken cogu zaman agridan dislerimizi ,yumruklarimizi sikiyoruz..Karni doyan minik bebegimiz gözlerimizin icine tesekkür ederim annecigim der gibi baktiginda o aciyi da unutmuyor muyuz?

     Uykusuz kalinan gecelerde,tam da yatagimiza girmisken feryat figan kopan cigliklarla beraber kendimizi yataktan atip solugu bebegimizin yaninda aliyoruz.Onun cennetsi kokusu daha kucagimiza alir almaz bizi büyülemiyor mu?Tüm bir gecenin yorgunlugunu daha o anda atamiyor muyuz?

     Bebegimiz gözümüzün önünde büyüyüp serpildikce,her gecen gün yeni seyler ögrenerek bizi sasirttikca sevincten deliye dönmüyor muyuz?

     Ilk disi ciktiginda,ilk adimlarinda dünyalar bizim olmuyor mu?

     Hasta oldugunda,basini carptiginda,asi oldugunda acidan kivranan yine biz olmuyor muyuz?

     Artik bizi tanimaya basladiklarinda,´anniii ´ dediklerinde kalbimizde sevgi dolu bir sizi hissetmiyor muyuz?

     Eger tüm bunlara sizde evet yanitini veriyorsaniz,ne kadar zorluklarla mücadele ederseniz edin, emin olun ki sizde hayatin anlaminin ne oldugunu biliyorsunuz demektir...

     Elbette zorluklari olacak,elbette  cok sancili dönemler gecirecegiz ama hepsi bir gün dünde kalacak ve biz  tüm yasananlarin sadece güzel yanlarini hatirlayacagiz…Ve en büyük ödül boyunuz kadar bir kiziniz/oglunuz oldugunda size sarilip ´iyi ki sen benim annemsin´´ demesi olacak..Buna degmez mi??

Eski Bayramlara Özlem

     Bayram geldi,hosgeldi…Zaman ne kadar da cabuk gecti…Gecen yil Ramazan bayraminda koca göbüslü bir hamileydim.Bu yil ise canim oglum kollarimda ve onun bu dünyada bizimde onunla birlikte gecirecegimiz ilk bayram…

     Keske ona Türkiye´de ki,bizim cocuklugumuzda yasadigimiz,bitmesini istemedigimiz bayramlardan sunabilseydim.Bol gezmeli,bol heyecanli,bol kosturmacali,bol harclikli eski bayramlardan…

     Hatirliyorum da,bayramlik alisverisi isin en keyifli yaniydi.Sanki ilk defa yeni birseyler aliyormusuz gibi garip bir sevinc kaplardi icimizi.Bastan asagi yenilenirdik,piril piril ayakkabilar,özenle ütülenmis,askiya asilmis bayramliklarimizla bizden keyiflisi olmazdi.Bayram sabahindan önce giydirmezlerdi yeni cicilerimizi…Cesit cesit sekerler,cikolatalar alinirdi eve.Hummali bir calisma yapilirdi bayram öncesinde,temizlik yapilir,baklava börekler acilirdi misafirler icin…7´den 70´e herkeste bir heyecan olurdu.

     Bizde her yil bayram arefesinde memlekete,babaanneme giderdik.Amcamlar,halamlar,kuzenler toplasir,bir anda dolduruverirdik babaannemin sessiz evini…Daha avluda araba sesini duyar duymaz kapiya cikar,büyük bir sevincle,gözleri dolu dolu beklerdi bizleri.Sonrasi zaten ne hizli gecerdi anlamazdik bile.Kuzenler bir odada toplanir,aksama kadar kosturur ,oyunlar oynardik…Babaannemin evi senlik alani gibi olurdu…Bayram sabahlarinda herkes erkenden kalkardi,babaannem uyandirirdi biz torunlarinida…Erkekler bayram namazina gider,kadinlarda kahvaltiyi hazirlardi.Bazen 3-4 ayri sofra kurulurdu.Kahvalti öncesinde bayramlasma fasli baslardi.Kim kimin elini öpmüs karisirdi,sesler,kahkahalar karisirdi birbirine.Ceplerimiz harclikla dolardi.Keyifle oturulurdu sofraya,istahla yenirdi hersey.Sonra gezmeye cikilirdi,tüm aile büyüklerini tek tek gezerdik..Mezar ziyaretimizide yapar,tek tek tüm yakinlarimizin mezari basinda dualar okurduk,hüzünlenirdik..Aksamlari daha bir keyifli olurdu,ailece koyu sohbetler yapilir,bol bol eskilerden anlatilir,gülümsemeler,kahkahalar hic bitmezdi.

     Genelde bayram sonuna kadar kalirdik memlekette.Dönüs yolunda ise herkesi hüzün sarardi.Tek tek kucaklasir,vedalasirdik.Kalabalikla dolup tasan ev,arabalarla dolu avlu birden issizlasirdi.Babaannem herbirimizin arkasindan su dökerdi gözleri nemli nemli…

     Böyleydi iste bizim bayramlarimiz…Gelmesini iple ceker,bitmesin diye uyumazdik…

     Oglumun ilk ve bundan sonraki bayramlari maalesef anlatmaya degecek bayramlar olamayacak.Bayramlik,bayram harcligi,bayram gezmesi mutlaka olacak ama o eski tatlari veremeyecek olmasina cok üzülüyorum.Bu yil,ilk bayramimizda oglumla beraber evde yalniz olacagiz.Esimin ailesi tatildeler,benim ailem uzaktalar.Yakinlarda kimse yok,olsalar bile maalesef herkes calisiyor,esimde dahil.Hüzünlüyüm sevgili okur,cok hüzünlüyüm hemde…Eski günleri cok ariyorum,memleketi,halalarla,amcalarla,kuzenlerle,rahmetli babaannemle gecen bayramlari…

     Herkese eski bayramlarin tadinda,nesesinde bayramlar diliyorum...Nice bayramlara...

Bebegim Büyüyor-8 Aylik Bebek Gelisimi

Canim oglum bugün tam 240 günlük yani 8 aylik oldu.Gün be gün gelisimine yeni seyler ekleniyor.Benimse her gecen gün ötesi yok desemde,sevgim,askim,hayranligim katlanarak artiyor..

·         Hareketliligi tam gaz devam ediyor,kucakta durmak istemiyor,kayarak kendini yere birakiyor,eli kolu sürekli hareket halinde.

·         Hoppidi deyince bacaklari üzerinde zipliyor.

·         Merhaba,bay bay vs.hareketlerine alkista eklendi.

·         Anne,baba,lamba,su nerede deyince bakarak yerlerini gösteriyor.

·         Kollarindan tuttugumuzda 10 adima kadar araliksiz adim atabiliyor.

·         Tek eli koltukta,tek eli boslukta 20 saniye kadar ayakta durabiliyor,farkedince poposunu yere birakiveriyor.

·         Emekleme cabalari cok olmasada devam ediyor,oldugu yerde dönüyor,ters ters azda olsun emekliyor sayilir.

·         Kendi basina oturarak rahatlikla oynamaya devam ediyor.

·         Yemek seciyor,yemegi önce dil ucuyla tadiyor,eger sevdigi birsey degilse agzini kilitliyor.

·         Bizimle beraber bizim yediklerimizden yiyor.

·         Sosyallesme yolunda önemli adimlar atti,tanimadiklarina bile gülücükler sacip kucaklarina gitmeyi reddetmiyor.

·         Oyuncagini elinden aldigimizda kiyameti kopariyor.

·         Birinin disari ciktigini görse hemen oda cikmak istiyor ve agliyor.

·         Esyalari parmak uclariyla daha iyi kavrayabiliyor.

·         Ilgi cekmek icin elinden geleni yapiyor.

Aklima gelenler bunlar,diger ayla pek bir fark olmadi sanki bu ay.Takmiyorum desemde su emekleme olayina taktigimi farkettim..Daha kücük yada herseyin bir zamani var diyen arkadaslarim ve uzmanlar var ama tatmin olmuyorum sanki..Halbu ki gelisimi bu konuda tam zamaninda gidiyor,diger bircok konuda da birkac ay önden gittigi oluyor.Kipir kipir emeklesin pesimde dolansin istiyorum..Pasaninsa keyfi gayet yerinde,geri geri bir iki adimlik emekleyince bile kann ter icinde kaliyor,büyük is J

Dislere Selam,Gülmeye Devam :)

Bir önceki yazimda bahsettim ama ayrica bir baslik altinda deginmezsem siserdimJOglum 14 Temmuzda baslayan uykusuzluk,istahsizlik,huzursuzluk ve hafif atesle beraber 16 Temmuz sabahina alt önlerde iki minik inciyle beraber uyandi J

Bu dönemde dentinox dis jeli kisa sürelide olsa yavrukusumu epey rahatlatti diyebilirim.

Yok böyle sevinc…Suanda testere kivaminda minik disleriyle beni isirmaya calissa da aci degil büyük bir sevinc duyuyorum…

Büyüyor…Büyüyecek… J

Türkiye Tatilimizden Notlar-Bebekle Ucak Yolculugu

     15-25 Temmuz arasi gittigim kisa aile ziyareti öncesinde ne kadar telasli oldugumdan bahsetmistim.Yolculuktan bir gün önce de oglumun ilk dis sinyalleri gelmisti,uykusuz bir gece,sürekli aglayan bir bebek…Yalniz basima ne yapacagim,oglus ucakta sürekli aglarsa nasil susturacagim,koca bir canta ve kücük dev adami ayni anda nasil kaldiracagim,wcde nasil altini degistirecegim,yabancilara karsi pekte nazik olmayan oglusumu o kalabaliga nasil alistiracagim,sicakla nasil mücadele edecegim vs..yiginla soru vardi kafamda.Nitekim gözümü kararttim ve kendimi havaalaninda buldum.Camekanin arkasindan esimle son kez vedalasirken eyvahhh,maraton basliyor dememle beraber ilk güvenlik kontrolünde hakkatende maraton basladi.

     Gözümle görmesem Alman polisinin bebekleri bu kadar sevdigine inanmazdim!Birisi oglumu tuttu,digeri arabasinin üzerindeki maxicosiyi cikardi,digeri güvenlige verdi,bir taraftan oglumu sevmeler,onunla konusmalar…Hemen her yabanciya aglayan oglumda bir muzurluklar,bir maymunluklar JIki biberon su ve 2 kavanoz mamayada  ses etmediler .Bekleme salonunda yavrus kadar bebekleri olan bir aileyle tanistim,sohbet ettik.Ucaga girmeden önce oglusun altini temizledim,fitil verdim,karnini doyurdum,havaalanina gitmeden önce aldigimiz dis jelimizi sürdüm ve ucaga kadar arabayla gittik.Orada da görevliler iki elden arabayi bosaltip katlayip götürdüler.Yerimizi en önden almistik,yanimdaki koltukta bostu,diger yanimda ise cok tatli bir bayan vardi.Cantami koymama,yerlesmeme birebir yardimci oldu.Hostesler ucagin havalanmasindan sonra portatif bir yatak getirdiler yalniz benim oglum sigmadi JOturur pozisyonda biraz icinde oynadi ama hemen sikildi.Bir iki defa mizirti seklinde aglamasi disinda genelde ya benimle oynadi yada uyudu.Ucagimiz yere indiginde yanimda oturan bayan kapiya yönelen herkese ´Bir durun bakalim,burda bebekli bayan var,önce o insin´diye de söylemeden duramadi.Arabamizi yine ucaktan iner inmez görevliler getirdiler.Bavulumuzda ilk gelenler arasindaydi,kontrolden de gectik ve annemi,babami,abimi,yengemi,yegenimi kapida görünce derin bir ohh cektim J

Ilk gün biraz sikintili gecti cünkü oglum alt iki disini cikariyordu,sicakti,atesi vardi,yemek yemek istemiyordu,baska bir ortama girmisti.O ilk geceyi atlattiktan sonra benim yabancilari pekte sevmeyen oglum gitti yerine sosyal bir kelebek geldi.Kucaktan kucaga gitmeler,gülmeler,oyunlar…Sanirim bu seyehatin en güzel getirisi de bu oldu..Iki minik dis ve sosyallik J

     Tatilimiz bol bol gezerek gecti,cocuklari uyuttuktan sonra yengemle sabahlara kadar muhabbet ettik,hepberaber havuz keyfi yaptik,güneslendik,alisveris yaptik..Oglum hic zorluk cikarmadi,su ve cay biberonu elinde bize eslik etti ve cok keyif aldi.Burada abimlerle kisa kisa görüstügümüz icin yegenimle oglum cok uzun süre birarada kalmamislardi,bu tatil onlar icinde cok iyi oldu.Yegenim ogluma abilik yapti,üzerine sinek konsa sinekle kavga etti diyebilirim J

     Kisacasi cok güzel,cok yogun bir on gün gecirdik..Dönüsümüzde yine sorunsuz gecti diyebilirim.Türk polislerimiz daha bir ictenler,kucak kucak gezdi oglum,resimler cektiler,sevdiler.Bu defa yanimda yeni evli bir cift vardi, ucus süresince oglumu sevdiler.Oglumsa hayatindan ve yogun ilgiden memnun,mutlu mesut bir tatil gecirdi.

     Babamiz yavrukusu,yavrukusta babamizi deli gibi özlemisti.Birkac saat sonra da bu defa babamiz 3 günlük bir is gezisine gitti maalesef..Kalabaliktan sonra  3 gün yalniz kalmak epey sikici olsa da oglumun biraz degisen rutinini yeniden düzene sokmam icin bunu avantaja dönüstürüp sürekli oglusla ilgilendim ve 2 gün icinde herseyimiz eski rayina oturdu..

Simdi kisaca bebekle ucak yolculugunda gözlemledigim kadariyla yapilmasi gerekenlerden bahsetmek istiyorum.

·         Cesur olun,ben ilk etapta kendimi bu kadar kastigim icin pismanim.

·         Yaniniza yeterince bebek bezi,islak mendil,krem,oyuncak alin.Hatta mümkünse bebeginizin daha önce tanimadigi degisik bir oyuncak edinseniz daha cok ilgisini cekebilirsiniz.

·         Ucaga binmeden önce mutlaka bebeginizin ihtiyaclarini giderin.Onu besleyin ve altini degistirin,bu ucus esnasinda size büyük kolaylik sayglayacaktir.

·         Bebekli yolculara mama ve su alma konusunda tolerans gösteriyorlar,o yüzden yaniniza bebeginizin suyunu,cayini ve mamasini alabilirsiniz ancak biberon mamasi veriyorsaniz sicak suyu ucaktan temin edebiliyorsunuz.

·         Ucus tarihinden daha önce online check-in yapma imkaniniz varsa koltugunuzu kendiniz secebiliyorsunuz.En ön siradan bir koltuk almaniz sizin avantajiniz cünkü ön sira cok genis,tuvaletlere yakin,hosteslere yakin ve ayrica ucaktan ilk siz inebilirsiniz.

·         Bebek arabanizla piste kadar gidebiliyorsunuz,ucaga binmeden hemen önce arabanizi kapatip oldugu yere de birakabilirsiniz,görevliye de teslim edebilirsiniz.Indiginizdede arabaniz hazir vaziyette sizi bekliyor .Yalniz check-in sirasinda bebek arabaniz oldugunu söylemeniz ve arabanizida bagajiniza kaydettirmeniz gerekiyor.

·         Ucus esnasinda bebeginize mutlaka ya su icirin,ya emzirin yada emzik verin.Basinctan dolayi bebekler biraz daha fazla hassas olabiliyorlar.

·         Yaniniza ince bir battaniye alin,ucagin klimalari bebeginizi olumsuz etkileyebilir.

·         Bagajinizi alirken vs.yardim istemekten cekinmeyin.O kadar yardimsever insane oldugunu bu yolculugumda anladim.

·         Eger dilerseniz ucustan once bebeginize agri kesici fitil yada yarim ölcek surup verebilirsiniz,ben ilk ucusta fitil vermistim,hem disin etkisi hemde basinctan dolayi sikinti yasamasin diye,ama dönüste vermedim.

·         Pasaport kontrollerinde bebekli gecislere öncelik taniyan havaalanlari var,yine check-in sirasinda bunun olup olmadigini sorabilirsiniz.

·         Ne kadar az esya o kadar rahatlik ilkesiyle hareket edin.

Aklima gelenler bunlar..Umarim bizimki gibi sorunsuz ucuslariniz olur J