Oedipus Kompleksi

     Eski yunan mitolojisinde büyük bir kehanetin sonucu olarak Oedipus´un bir savasta babasini(babasi oldugunu bilmeyerek) öldürerek annesiyle(yine bilmeden) evlenmesi olayindan adini alan ve erkek cocuklarda babayi kendine rakip görme icgüdüsüne Oedipus Kompleksi deniyor(mus,esim anlatana kadar bilmiyordum,birde cok okuyorum diye dolanirim,tüüü bana)
     Eee sadete gel diyorsunuz muhtemelen.Bizim 1-yaziyla bir- yasindaki minik oglumuz büyümüste,babamiz bana ne zaman yaklassa kiyametleri koparir olmus!Uzun zamandir farkindaydik bunun ama bugün olay baska bir boyut-dikkat siddet icerir- kazaninca buraya da bir not düsmeye karar verdim.
     Ücümüz yerde oturup oyun oynuyoruz,sonra babamiz bana yaklasiyor.A-haaa ilk sinyal yavrukusa ulasiyor,oyundan kafasini kaldirip bir babaya birde bana bakiyor,herseyin yolunda oldugunu görüyor ve oyuna devam ediyor.Bu defa baba bana iyice yaklasiyor,bende basimi esimin omzuna koyuyorum.Tehlike (!) canlari caliyor ve o iki minik göz bize sabitlenmis,gülümseyerek, sinirle gülümseyerek(bazen Erol Tas gibi gülerek) bize bakiyor,ve o da nee?? Bir minik canavar bize dogru hamle yapmaya baslamis bile.Ve o an baba beni öpüyor,bende babayi öpüyorum.Ta ta ta taaaaaaaam,baba kazagindan tutularak itekleniyor,annenin önce saci cekiliyor,söylene söylene sürükleniyor,sonra da salya sümük yapistira yapistira öpülüyor :) Nasil ama,film senaryosu gibi degil mi :)Halimizi hayalinizde canlandirabilmisimdir umarim :)
     Isin garip yani normalde yavrukusumuz babasina inanilmaz düskün bir bebektir.Baba varsa dünya onun olmustur zaten,hicbirsey istemez,hic kimseye gitmez,saatlerce babasinin yaninda oyun oynayabilir.Ama baba ola ki bana bir yaklassin,ola ki...Resmen savas cikiyor artik evde,acik ve net bir sekilde ikimizi birbirimizden uzaklastirip bana deli gibi yapisiyor.
     Her kiz cocuk babaya,her erkek cocukta anneye asiktir derler ya,evet dogruymus.Insan beyni cok enteresan hakkatende,daha minicik bir cocukken aile üyelerinin hangi rollerde oldugunu kavrayabilmesi icin gecirilen bir evreymis bu oedipal evre.(En kisa zamanda daha detayli bilgiler toplamaya calisacagim)Bunun gecici bir durum oldugunu bildigim icin icim rahat,3-4 sene daha bu ani taarruzlara maruz kalabiliriz belki.Sürekli,deneme yada oyun amacli yapmadigimiz bu eylem den simdilik sahsim adina cok mutlu oluyorum,sapir supurrrr,ne güzel:)

Ev Düzenlemede Pratik Bilgiler

     Düzenli olmayi sevdigimden burada bahsetmistim.Yalniz dikkat,düzenli olmayi sevmekle titizlik arasinda cok fark var :) Her neyse...
     Evim cok kücük bildiginiz üzere.1 büyük oturma odam,yatak odam,banyom ve mutfagim var.He birde minik bir balkon.Ev kücük olunca haliyle ortaligin derli toplu görünmesi daha da güclesiyor.Onca esya hep kücücük yerlere sigdirilmak zorunda kaliyor.Resmen tikis tikis,üst üste bir görüntü olusuyor.
     Yaklasik 1 sene daha burada yasamak zorunda oldugumuz icin bu minik ama sevimli evimde nasil daha düzenli olabilirim konusu sürekli gündemimde.Arastiriyorum,düsünüyorum,deniyorum.
     Burada nevresim ve yorganlari daha az yer kaplayacak ve daha düzenli görünmesini saglayacak vakumlu hurclardan bahsetmistim.Simdi de biraz büyükce kutulardan bahsedecegim.

Ikea´dan aldigim bu seffaf kutular bazasiz ve epey yere yakin yatagimizin altina rahatlikla sigdilar.Cok farkli boylarda ve genisliklerde olan kutularda var.Evin herhangi bir yerine sigdiramadigim ayakkabilarimi ve canlatalarimi icine yerlestirdim.Kutunun seffaf olmasi aradigim esyayi kolayca bulmami sagliyor.Bizim yatagimizin altina bu kutulardan 4 tane sigdi ve yanlarda daha minik kutular icin de fazlasiyla yer kaldi diyebilirim.

Ve yine Ikeadan alip dolap üstlerine yerlestirdigim bu kutulara da misafirlerim icin ayirdigim havlular,kullanmadigim masa örtüleri vs. ve yine dolaplara sigdiramadigim evrak,kitap vs. yerlestirdim.Hem dekoratif duruyorlar hemde gercekten cok pratikler.Her ikisinide öneririm :)



Resimler www.ikea.com ´dan alintidir.

Dedemi Kaybettik...

     Dedemi kaybettik...Bu sabah annemin aylardir bekledigimiz,ama icten ice olmamasini ümit ettigimiz telefonuyla aldik haberi...
     Annem yikilmis,annem bitkin...Dedemin gidisine uzun zamandir hazirliyorduk kendimizi ama ölüme hazirlanamiyormus insan bunu anladik.
     Son 5 yildir cikmadik hastalik,ugrasmadigi dert kalmamisti dedemde.Ayda en az iki kez acile tasinir,nefes alabilecek duruma getirilince eve gönderilirdi.Cigerleri tamamen bitmisti,karacigeri calismiyordu,nefes alamadigi icin organlara oksijen gitmiyordu,özellikle beynine ve bu tüm hayati fonksiyonlarini etkiliyordu.Tüm bunlar onu cok yipratmisti.Her defasinda herseye hazirlikli olun diyorlardi doktorlar.
     Ve bu son hastaneye yatisinda artik yogun bakim odasindan cikarmiyorlardi,tam 1 ay yatti öylece.Duvar gibi...Aci cektigi icin uyutuyorlardi 10 gündür,cihazlara bagliydi,damar yoluyla besleniyordu artik,konusamiyordu...Sadece uyuyordu...2 gün önce doktorlar cihazlari kapatip tedavinin iyiye gidip gitmedigini takip edecegiz ancak herseye hazirlikli olun diyorlardi.Iyiye gitse bile eve cikmasina imkan yok,burda,bu sekilde kalacak diyorlardi..2 gündür tedirgin bekliyorduk,bir yandan cok aci cekti,artik cekmesin diyerek ama bir taraftan da lütfen iyi olsun diye ümit ederek..
     Doktorlar bu sabah cihazlari kapatmadan önce dedem coktan vefat etmis bile...75 yasinda veda etti bizlere.Dag gibi adam eridi gitti...
     Yazacak anlatacak cok sey var onunla ilgili aslinda,ama iyi degilim..Gercekten iyi degilim.Annemin yaninda olamadigim icin iyi degilim,ailevi bircok mesele icin dedeme icten ice cok kizdigim icin iyi degilim...Bir varmis,bir yokmus iste...Herseyiyle birlikte gitti artik...Suan elimden hicbirsey gelmiyor oturmaktan baska.Orada olamamak ne aci...Kimseyle paylasamamak acini...Iyi ki bu Türkiye izinimizde Antalya´da kisa da olsa görme sansim oldu dedemi.Son kez sarildigimizi hissetmistim,helallesmistik...Hep o haliyle kalicak aklimda...
     Allah insallah tüm günahlarini affeder,onu cennetinden bir yer verir ve huzurla uyumasini saglar.Hakkini helal et dede,gittigin yerdeki tüm sevdiklerime selam söyle,unutmayacagiz sizi...