Hayir Demek,Sinir Koymak

     Son aralar nelere,ne kadar Hayir dedigimin hesabini yapmaya basladim.Su yazimda bahsetmistim ya hani disiplin cabalarimdan,yaptiklarimdan,yapmak istediklerimden,sanirim gecen 14 ay icerisinde bir basamak yol katettik gibi geliyor bana.
     Yormadan,korkutmadan,kirmadan ve cocuk haklarina saygi duyarak oturtmaya calistigim düzende artik daha cok dikkat etmem gerektigine inaniyorum.Cünkü artik oglum neredeyse 15 aylik,herseyi anliyor,öyle ki bidir bidir laf bile yetistiriyor,daha hareketli,daha merakli..Haliyle hersey onun ilgisini cekiyor,herseye dokunmak,incelemek,denemek ve onlari kesfetmek istiyor.Onun tüm bu isteklerini bir ölcü icinde desteklemeye calisiyorum,emniyette oldugu ve abartmadigi sürece.
     Cünkü hersey onun icin cok yeni,hersey yol gösterici birer ipucu,hersey kesfedilmeye deger,hersey heyecan verici..
     Tam olarak beni anlama yasi degil belki ama ´cocuk yahu ne anlayacak yapma etme´de diyemem,denmemeli de bana göre.Cünkü sinirlari kesfetmekte bu dogal sürec icinde yer aliyor.Hayir dedigim bir seyi bazen on kez tekrarlamam gerekiyor.Örnegin sehpaya cikiyor,bende hayir iner misin oradan diyorum,iniyor,yanima geliyor,´aferin oglum,sehpaya cikmamalisin cünkü düsüp canini yakabilirsin´ diye uzun ama tane tane anlatiyorum.Daha konusmam bitmeden en basa dönüyoruz.Sonra yine,sonra yine...Ve ikinci eyleminden itibaren bunun hayir oldugunu bilerek ve hatta gülerek,yan yan bana bakarak yeniliyor.Sinirlarini deniyor yani.
     Ola ki ´tamam oglum cik´ desem yada hic birsey demesem anlayacak ki ´tamam,annem hayir demekten vazgecti,demek ki israr edersem her istedigime ulasabilirim!´ Böyle iste cocuk beyninin isleyisi..Istikrarli olmak gerekiyor o yüzden.Hayir dediginiz bir seye baska bir an evet derseniz bunun önüne gecemezsiniz.onlarin o minik beyni sandigimizdan daha cok sey biliyor ve kaydediyor.
     Pes etmeden,sakin ama israrla söylediklerimin arkasinda durmaya calisiyorum.Evet beni deniyor,sinirlarini ve gücünü test ediyor ama biliyorum ki bu da sürecin bir parcasi.Ve bu sürecte yine söylüyorum,ailenin önemi büyük.Özellikle babanin..Anne evet baba hayir diyorsa bu disiplini koymak cok güc,hatta imkansiz..Anne-baba ortak hareket etmeli.
     Herseye hayir diyen bir anne de olmak istemiyorum.Ne bileyim,benim icin duvari boyamasi cok vahim birsey degildir mesela(yine duvar örnegini verdim ama buna cok kafa takan anneler taniyorum),ya da dolaplari kurcalamasi..Odasinda bir duvari boyabilecegini söylerim,boyar,sikilinca is bir kutu duvar boyasina bakar,cok mu önemli?Dolaplari karistirir,sikilinca birakir bende toplarim,cok mu zor?Ama misal araba koltugundan inmek istemesi asla kabul edilir bir eylem degildir,Sikildiysa oyalamaya calisirim,konusurum,sarki söyleriz,ama inmek hayirdir!O da bunu böyle kabul ettigi icin öyle bir girisimi olmuyor mesela.Dedigim gibi ölcüsünde ve güvende oldugunu düsündügüm sürece izin verdigim eylemlerin sayisi izin vermediklerimden gözle görülür sekilde cok.
     Suan icin hersey yolunda bakalim.2 yas sendromuna girdigimiz gercegi disinda ;)

Ilk Adimlar :)

     Cok mutluyum cok.Benim minik,tontis oglum artik yürüyor :) Gec emekledigi icin sanirim bu cüsseyi gec kaldirir ve gec yürür diye düsünsem de yaniltti beni bu bücürük :)
     Denemeler yapiyordu kendi capinda,4 adimdan öteye gidememisti.Her düsüsünde kendini alkisliyordu,cesaret istiyordu.Bizde ´hadi oglum,yaparsin oglum,aferin oglum´ diye gaz veriyorduk ki gözümüzü cevirdigimiz an pit pit pit yürüyen oglumuzla karsilastik.Esimde bende sok olduk tabii,benim gördügümü sende görüyormusun bakisiyla kaldik öylece :)
Henüz yüzde yüz cesaretini toplayamadi,düsüyor,kalkiyor,tekrar düsüyor,heyecanlaniyor,korkuyor...Ama sanirim bu hafta bu isi tamamen cözmüs olacak gibi.
     Cevrem ´A haaa simdi yandin ´ diyorlar ya..Gülüyorum...Bundan güzel yanma mi olur,her anlari ayri bir güzel...Kendine zarar vermedigi sürece sorun yok,ben halimden cok memnunum...Sonucta bu anlari görebilmek icin büyütüyorum oglumu...Cok sükür :)

     Canim oglum,her adiminda yaninda olmama imkan yok ama sen hayatin boyunca hep saglam bas yere,düsersen ki mutlaka inis cikislarin olacak,sakin pes etme simdi yaptigin gibi..Kendine güven ve yeniden yeniden yeniden kalk ayaga,yolunda yürümeye devam et kuzum.Allah yolunu hep acik etsin senin...

Hangi Sling´i Almaliyim 2

     Coook cok önce burada bahsetmistim bu sling mevzusundan,daha taze anneyken :) Tercihimi kumas Slingten yana kullanacagimdan bahsetmistim.Öyle de yapmistim.Moby Wrap Sling aldim önce.Bir kac defa baglama denemesinden sonra,önce evin icinde kullanmaya basladim.Ama ne yazik ki disari cikmaya cesaret edemedim cünkü ben henüz slingi tam anlamiyla sikica baglamayi beceremedigim icin ve oglum da fazlasiyla iri bir bebek oldugu icin sarkma yapti,esnedi.Sürekli yeniden cözüp baglamam gerekiyordu ve bu oldukca zorluyordu beni.Nitekim beceremedim...Becerebilen ve Moby Wrap Slingle disarda gezen arkadaslarima hep cok imrendim bu yüzden.Keske bende kullanabilseydim...
Bu yüzden eger tercihiniz Moby Wrapten yana olacaksa,cevrenizde kullanan birinden ödünc alip birkac baglama-tasima denemesi yapin derim.Umarim kullanabilirsiniz ve umarim bende ilerde kullanabilirim ;)

     Sonra yine Sling aramalarim devam etti.Birkac bilindik markanin slinglerine baktim ama daha ilk görüste eledim.Bebegin slingin icinde saglikli oturmasi ilk temel kosuldu.Baktigim bu slinglerde de bebegin bacaklari sarkik durumda kaliyordu ve bunun cok yanlis oldugunu ögrenmistim.Bacaklari sarkik degil de oturur pozisyonda olmasi gerekiyormus.
Ve en sonunda hem yumusak,hem saglikli,hemde rahat bir sling buldum.Oglumda icinde cok rahat etti,benim de agirlik vücuduma esit yayildi.Omur,bel,bacak konusunda güvenilir ve dogru tasinma pozisyonu oldugu icin de icim cok rahat kullaniyorum.Bebek icinde kaliba sokulmus gibi oturmuyor,rahat hareket edebiliyor,sert degil ve beline baski yapmiyor.Evet hala kullaniyorum.Neredeyse 15 aylik olan oglumu hala icinde cok rahat ediyor,sanirim daha uzun süre kullanmaya da devam edecegim ;)

Not: Fotograflar alintidir.