"Hani eski bir resme bakarken,hani yillari sayarda insan,hani gözleri dolar ya birden,iste öyle birsey…"diyor Erol Evgin sarkisinda…Anneligi bir sarkiyla anlat deselerdi sanirim sececegim sarki bu olurdu…Dünden bu yana dilimde…Gitmiyor…
Oglum,yavru kusum dün tam 120. gününü doldurdu,4 ayini geride birakti,büyüdü,büyüyor,büyüyecek..Gözümün önünde koca bir adama dönüsürken,her ay dönümünde böyle bir hüzün kaplayacak icimi biliyorum…Tarifsiz bir mutluluk bu elbette,her yeni gün biraz daha degisiyor,yeni seyler ögreniyor…Hüznümün nedeni bütün bunlarin cok cabuk olmasi…Daha dün dünyaya gelip saskin gözlerle bize bakiyordu…Simdi istekleri yapilmadiginda cigliklariyla bizi muma ceviriyor…J
Oglum büyüdükce bende büyüyorum aslinda,kalbim büyüyor bir kere…Tüm bebekler benim bebegim sanki,tüm insanlar benim dostum…Sever oldum herkesi…Sigdirabilirim kalbime binlercesini…
Sabrim büyüyor…Eskiden cildirabilecegim,gün boyu kafama takip surat asabilecegim hemen hersey önemini yitirdi…Sinirlenmiyorum kolay kolay…Bir dinginlik,sakinlik cöktü üzerime…
Vicdanim büyüyor…Üstü basi eski,yirtik olan birini görsem sokakta,bagrima basasim geliyor.Birak sokagi,gercek hayati,filmlerde bile isliyor icime,dügümleniveriyor bogazim…
Tahammül sinirlarim genisliyor…Uykusuzluga,yorgunluga,agrilara,sizilara karsi daha bir dayanikli oldum…Oglumun tek bir gözyasi haric,herseye karsi zirh giydim sanki...
Korkularim büyüyor...Endiselerim büyüyor...Gücüm büyüyor...Huzurum büyüyor...
Korkularim büyüyor...Endiselerim büyüyor...Gücüm büyüyor...Huzurum büyüyor...
Neler sayabilirim neler…
Bebeginle beraber büyümek,degismekmis annelik…Ve bununla mutlu olmak,bundan gurur duymakmis…Gözlerin dola dola izlemekmis gecen her günü…Iste böyle birseymis…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder