1 Mart 2011 Salı

Dogum Hikayemiz

Yeni baslangiclarin hikayesi bizimki…
Uzun ugraslarin, yogun tedavilerin ve bunlarin beraberinde getirdigi kimi zaman stresli, kimi zaman hüzünlü, kimi zaman ümit dolu uzun bir hikaye…Öncesine deginmek istemiyorum cünkü bizde hayat sen icimde varoldugun gün basladi…Öncesi yok,ötesi yok…
2010 Mart ayinda gelmeye karar verdin…Baharla birlikte sende tomurcuklandin icimde...Her an dua ettik,ne olur simsiki tutun annecigine melegim diye..Öylede oldu cok sükür…16 haftalik olana kadar dikkat ettim herseye,sonra ilk defa 3 kisilik tatilimize gittik..Bol bol dinlendik,yüzdük,gezdik..Daha o zamanlardan bana bir isilti katti varligin,doping oldun,yorulmak nedir hic bilmedim..
Son animiza kadarda hep aktiftim,her isimi kendim yaptim,hopladim,zipladim bileJGebelik diyabeti ve asiri mide yanmalarim disinda hicbir sorun yasamadim,yasatmadin..Yasanilabilecek en güzel hamileliklerden biriydi bence…Bol bol okudum,arastirdim,senin elinin,teninin degecegi hersey icin kili kirk yardim..Cok güzeldi,coook…
Sona yaklastikca hem sabirsizlik,hem hormonlarin getirdigi hassasiyet,hem uykusuzluk ve hemde kocaman bir göbisle beraber biran önce ama saglikla gelmeni iple ceker olmustum..
Dogal dogumla ilgili okumadigim kitap,hatmetmedigim konu,tartismadigim kimse kalmamisti..Nefes egzersizleri,kurslar derken fiziksel olarak  artik doguma hazirdim,ruhsal olarakta hüzünlüydüm sadece..Karnimda tekmelerini,hickiriklarini izlerken kisa bir süre sonra kollarimda olacagini düsünmek,sadece benimle birlikte olmayacagini düsünmek icimi burkuyordu..Icimde gecirmek zorunda oldugun sürenin sonuna yaklasiyorduk ve bu gercegi degistiremezdik..
Son hafta artik burnum bir palyaconunkinden dahada büyüktüJKilo konusunda cok sansli olmama ragmen kocaman göbisim yüzünden babanin pijamalari ancak oluyordu..
Ha geldin ha geliceksin derken verilen tarihi 1 gün gecirmistik bile..Senin keyfin yerindeydi son kontrolde..Parmagini emip,gününün gelmesini bekliyordun..3400 gramdin,kafan asagiya inmisti,rahim yumusamisti ama sanci yoktu..Gebelik diyabetimin verdigi riskli durumdan dolayi,normal bir gebelikteki gibi 2 hafta bekleme süresi bizim icin gecerli degildi..13 Aralik 2010 Pazartesi gününe kadar gelmezsen hastaneye gidip suni sanciyla dogumun baslamasini bekleyecektik..Suni sancinin etki etmemesi halinde dogal dogum hayalim belkide hayal olarak kalabilirdi..Pozitif düsünmek zorundaydim..Öylede yaptim ve Pazartesi gününü hic düsünmedim..
11.12.2010 Cumartesi günü kahvaltidan sonra evden ciktik,alisveris gezip tozma derken aksami bulduk..Koca göbegime ragmen onca saat sorunsuz yürüdüm..Aksam saat 21:00 gibi babacigin bilgisayarini alip odamiza gecti.Bize yardim etmek icin gelen anneannen ve bende biraz tv izledik,babanin is arkadasinin dogumu baslattigi icin tavsiye ettigi tarcin cayimi ictim,artik rutine bagladigim hurmalarimi yedim ve o aralar kabiz oldugumu düsünmeme neden olacak birkac sancim oldu,gecti..Yorgun oldugumu söyleyip,kitabimi elime alip bende babaciginin yanina kuruldum..Hafif bir karin agrimin oldugunu ve gaz sancisina benzedigini anlattim babana.Sürekli bir tuvalete gitme ihtiyaci hissettiriyordu bu sanci..Resmen gaz sancisi,baska biseye benzemiyordu,yani dogum kasilmalari olmasi aklima gelsede ihtimal veremedim..Saat 22:00-23:00 gibi uyudum ama sürekli bu sanciyla uyandim..Kalkip internette arkadaslarimla konustum her uyandigimda,kasilma araliklarini not almaya basladim..Anneannende babanda eger farkli bisey hissedersem onlari uyandirmami söylediler ve derin uykularina daldilar :)
Saat 04:00 gibi artik bu sancilarin gaz yada kabizlikla ilgili olmadigini idrak etmeye basladim,bunlar resmen dogum kasilmalariydi :) Evetttt,melegim beni strese sokmadan,zamaninda,kendi istegiyle gelecekti iste :) Hemen dusa girdim,hazirlandim,makyajimi yaptim ve babacigini ve anneanneni uyandirdim.`Haydi millet,bebis geliyor,hastaneye gidiyoruz..:)
Hastaneye bir elimde valizime sigdiramadigim makyaj cantamla güle oynaya girdim..Her yogun kasilmamda oldugum yerde kilitleniyordum,birkac saniye sonra tekrar gülmeye basliyordum,komikti yani..Dogum baslamadiysa rezil olurum diyede kendimle dalga geciyordum..Kreißsaal denilen,icinde dünya sevimlisi dogumhanelerin bulundugu bir bölüme alindik..Kapida bizi cok genc,cok güler yüzlü bir ebe karsiladi..NSTye baglandik,kasilmalar baslamisti..Vajinal muayenedede 4,5cm acilmamin oldugunu ve dogumun basladigini,dilersem önce odama yerlesebilecegimizi söylediler..Ve eklediler; Dogumu evde yarilamissiniz,hersey yolunda giderse sabaha dogum yapmis olursunuz…
Öyle mutluydum ki…Suni sanciya gerek kalmayacakti..Oglum ikimizide riske atmadan gelecektin..Babamiz burda cokta yaygin olmayan özel oda talebinde bulunmustu birkac hafta önceki hastane basvurumuzda..Hastane kalabalik olmadigi icin bu talebimiz kabul edildi ve yatak ihtiyaci olmadigi sürece esimin yanimda kalmasina olanak saglanmisti..Hersey harika ilerliyordu…Odamiza yerlestik ve tekrar dogumhaneye gittik..
Rahat bir esofman takimi giydim,rahat ve emzirme yastigi bile olan yatagima uzandim,babaciginda  yanima uzandi ve yeniden NSTye baglandik..Anneanne ara ara bizim yanimiza geliyor,ara ara odamiza gidip dinleniyordu..Her kasilmada canimiz babamiz nefes egzersizlerini hatirlatiyor,elimden tutuyor ve beni rahatlatiyordu..Ebemiz vardiya degistirdi ve yine cok seker iki ebe geldi yanimiza..(tesekkürler en sona)
5,6,7 cm derken coktan gün aydinlanmisti ama acilma öyle yavas ilerliyordu ki..NSTde kasilmalar tavan yapiyor ama acilma bir türlü ilerlemiyordu..Kuru kasilmalardi resmen…Senin basinsa hala cok yukardaydi..Bu arada yapilan USG kontrolünde 3600gram oldugun söylendi..Hep 4000den fazla olmamani dilemistim,cünkü bendeki diyabet eger kilolu dogarsan sende sikinti yaratabilirdi…Neyse..3600 civariydin iste..
Artik bu kasilmalara dayanamayacagimi söyledigimde ögleni bulmustuk bile..Ve onca yogun,araliksiz kasilmaya karsilik hicbir gelisme yoktu..Bu böyle daha ne kadar sürecek diye söylendigimi ve artik epidural almak istedigimi söyledim..Epiduralin artilari,eksileri anlatildi ve uzatilan kagidi gözüm kapali imzaladim..Ki benim gibi agriya sanciya gik demeyen biri icin bile hakikaten cok agir gelmeye baslamisti bu kadari..Anestezi uzmani,2 ayri uzman ve ebemiz beni epidural icin hazirladilar..Mavi önlügü giyip söylenenleri yaptim.Sanci girse bile sakin kipirdama diyorlardi ama kasilmalarim öyle araliksizdi ki,buna imkan yok desemde bir sekilde basardim ve nihayet uyusmaya basladim..
Oh artik hemen dogurabilirim diye düsünüyordum,ama öyle olmadi..Epidural bu muydu?Etkisi hemencecik gecen,kasilmalari yinede hissettigin bir yöntem!!Bu düsüncem hic bir zaman degismeyecek cünkü benim tecrübem bu yönde maalesef..Bosuna ilac aldigimi düsündüm cogu zaman…Her ilac istedigimde oyalamaya calisildim,meger belli bir doz ve sayisi varmis..Gidim gidim veriyorlar gibi geliyordu..Bazen seytan al su enjektörü bas seruma diye icimden gecirmedim degilJ
Onca kasilmaya ragmen acilma yavas diye,hazir epiduralide almisken,bir koca serumda suni sanci yedim…Sonra bir daha,sonra bir daha…E tabii o kadar suni sanciya epiduralin bile artik etki etmemesi normaldi sanirim…Kafami her NSTye cevirdigimde babacigindan firca yedim,hakliydida..Cünkü tavan yapan ve orda takili kalan cizgileri gördükce psikolojik olarakta kasiliyordu insan…Bol nefes egzersizi,epidural,muayeneler derken aksam oluyordu ve hala tik yoktu…
Öyle yorgundum ki…Yemek zaten yasakti ama su bile bir iki yudumdan fazla icirmiyorlardi..Dogum olsun litre litre su icecektim,hayalim bu yöndeydiJBitsin istiyordum,aksama kadar basimda bekleyen genc ebeyi bitmek bilmeyen ´ne zaman dogacak´ sorularimla bunaltmis olucam ki dogum esnasinda kullanacagimiz 2 cesit sandalyeyi tanitti bana..Dikkat dagilsinda sussun artik diye düsünmüs olabilirdiJYerde dogum yapmak istemedigim icin yataga koyulan tabure seklindekini sectim..
Bir vajinal kontrol daha ve ta taaaaam…Acilma 10 cm..Ama bebis yukarda…Nasil yaniii,onca seruma,ilaca,kasilmaya ve hatta 10cm acilmaya ragmen bebek yukarda mi????Ah oglum,hadi annecim ama..Bu kadar nazli olmak zorunda miydin oglum?:)
Ebelerimiz biraz daha beleyecegimizi söylediler ve pilates topuyla egzersizlere baslattilar..Bu arada nisan dedikleri rahim agzi mukusu geldi ve her hareketimde suyumda gelmeye basladi…Canimiz babamiz  ve anneannemiz yer degistirdiler,babamiz biraz uyumaya gitti..Genc ebemiz,anneannemiz ve ben birkac saatte böyle gecirdik..Acilma tam,kasilmalar araliksiz ve yüzde yüz ama basin yukarda..Inmeyede niyetin yok..Muhtemelen hala parmagini emip keyif yapiyordun:)
Epidurali unut…etkisi yok…ayni anda yogun suni sancida aliyorum cünkü…Neyse,orta yasli olan tecrübeli ebemiz doktorla konusmaya gittiginde babamiz yanima geldi ve beraber yataga uzandik..Sanirim babamizin elleri mosmor olmustur benim cimdiklerimle  :) Artik her an araliksiz kasiliyordum..Normalde sabah dogum yapmam bekleniyorken ertesi gün aksam saat 18 olmustu bile…Ilk kasilmadan bu yana neredeyse 1 gün gecmisti…Yorgun uykusuz susuz bir gün…
Doktorumuz odaya girdiginde biseylerin ters gittigi anlasiliyordu..Artik dogum ilerlemiyordu,rahim kasilip kalmisti,gevsemiyordu cünkü kasilmaktan cok yorgundu,sende öyleydin..yorgun…Tam 3 saat beklemisler,beklemisiz meger o kasilmayla ve hic bir degisiklik olmamis…Yani sende,bende yorulmusuz…Herkes üzerine düseni yapmis ama olmamisti…Harika baslayan dogum serüvenim epidural,suni sanci derken maalesef simdide sezaryeni tadacakti…
Sezaryenden baska caremiz kalmadi dendiginde canim esim,biricik babamiza sarilip sezaryen olmaz,istemiyorum diye hüngür hüngür agladigimi hatirliyorum…Yapabilecek bisey olmadigini bana sarilarak,üzüntümü sonuna kadar benimle paylasarak söylediler…
Ayni anda erken dogumla hastaneye gelen bir bayani daha sezaryene alacaklarini ama beni önce alacaklarini söylemeleriyle beraber kendimi dogum hazirligi icinde buldum..Daha önce görmedigim bir cok ebe,hemsire,doktor…Daha dogumhanede ilk ilaci verdiler uyusmam icin..1,2,3 hoop yataktan sedyeye alinma…Bos ve aglayan gözlerle etrafa bakinan ben…titremesini kontrol edemedigim bacaklarim…ve ameliyathaneye dogru yolculuk…Yolculuk boyunca büyük bir korkuyla hala oynatabildigim bacaklarimi isaret ederek ama ben hala hissediyorum dedigimi hatirliyorum :)
Genis,cok ferah bir ameliyathaneye girdigimde ilk gözüme carpan o korkunc kocaman lambaydi..Hep korkmusumdur bu atmosferden,yesillerden,mavilerden,maskelerden…1,2,3 hooop yeniden bu defa ameliyat masasina…Ve iste nihayet telas basliyor..Basimdaki maskeli bayan maskeyi indirip gülümseyince taniyorum,anestezi uzmanimiz..Bu zorlu süre boyunca beni yalniz birakmayan ebemizde hemen yanimda ve elimi tutuyor,benimle konusuyordu…Ameliyathanede 15 kisi rahat vardi ama benim gözüm sadece babamizi aradi..Her maskenin ardinda babamizin sevgi dolu gözlerini aradim..Ve sanirim on kere e sim nerede diye sorup herkesi cileden cikarmisimdir :) Babamizi ameliyat icin hazirladiklarini ve o gelmeden baslamayacaklarini defalarca söylediler..Bu sirada bacaklarimin uyustugunu hissetmeye baslamistim ve bir uzman kesik acilacak bölgeyi steril ediyordu..Bonemi takarken sevgili ebemizin cok yakistigi yönündeki iltifatlarini hatirladigima göre demekki suurum acikti :)
Babamiz yanima geldiginde aglamamak icin sürekli yutkundugumu hatirliyorum..Ha birde o önlügün ona ne cok yakistigini ;)
Belimde zaten epiduralden kaynaklanan hali hazirda bir katater oldugu icin dogumda epidural olacakti..Artik bacaklarimi hic kipirdatamiyordum ve hissediyorum,daha uyusmadim diye kimsenin basini sisirmeme gerek kalmamisti..Sadece midem asiri bulanmaya baslamisti..
Ve ekibin toparlanmasiyla beraber operasyon basladiginda tavandaki lambanin metal kismi dikkatimi cekmisti bile..Ne kadar kafami cevirsemde yansiyan görüntülere bakma istegim agir basiyordu..Kesik atilirken hissediliyor zaten ama kesinlikle agri degil,dokunma hissi sadece..Ama ben ne yapildigini ara ara gördügüm icin olsa gerek,icim kiyiliyordu agrimasada…
Ciliz bir kedi yavrusu sesi..Evet..Tamda böyle anlatabilirim..Babanla iste bu sesi duydugumuz an dolu dolu ama saskin gözlerimiz birlesti..Gelmistin iste..Doktorlar saskindi,gülüp konusuyorlardi,bana sadece bir ugultu gibi gelen bu sesleri baban tercüme etti..Normal yolla gelememe sebebin sanirim yavas yavas anlasiliyordu cünkü sen tammmm 4780 gram agirliginda dogmustun…Kocaman bir bebektin,boyun cok uzundu,kemiklerin cok iriydi..Ve babanin ´Bak kim geldi´dediginde sol tarafima döndügümde…O an..Hayatimin en güzel,en özel aniydi…Beyaz bir havluya sarilmis,bana göre minicik bir yüz,bir cift parlayan göz ve hosgeldin annecigim dedigimde büzülen kipkirmizi dudaklar…
Ilk öpücük..Islak,sicacik bir tenin vardi..Ama tertemizdin..Müthistin…
Sok oldum,saskindim,heyecanliydim..Asik oldum…Bedenim zangir zangir titriyordu,deli gibi üsüyordum,dislerim birbirine vuruyordu..Biran olsun yanimdan ayrilmayan,elimi birakmayan babacigina niye burdasin,oglumuzun yanina git,yalniz birakma,sana ihtiyaci var dedigimi  diye bagirip cagirdigimi ve yalvardigimi hatirliyorum..Gerisi büyük bir bosluk,aci…
Icimi kazidiklarini hissediyordum,agriyi hissediyordum,beynim uyusuyordu acidan,sikiyordum kendimi ve normaldir sanirim diye düsünüp sakin olmaya calistiysamda nihayetinde aciyor,hissediyorum hepsini diye aglayarak bagirdigimi hatirliyorum…
Basimda kosusturan birkac kisi,konusmalar..Ve nihayet bilincimin kapandigini hissetmem uzun zaman almadi..Yüksek dozlu bir agri kesici vermisler..Ama o mide bulantisi…Ne feci bi histi anlatamam…
Seni tekrar yanimiza getirdiler o ara ve yine öptüm seni ama o kisimlarin üzerinde koca bir sis bulutu var sanki…Canimiz babamiz senin yanina giderken beni öptügünü hatirliyorum..Sonrasi tamamen karanlik bende…Babacigin ve hemsire seni banyo yaptirip aile fertlerine göstermis..Amcan resmini cekip diger aile fertlerine göndermis..Babacigin yanindaydi sonucta ve güvendeydin..Icim rahatti,huzurluydum..
Beni ameliyathaneden cikarirlarken yari baygindim,herseyi duyuyor ama tam tepki veremiyordum..Alt kata uyanma odasina götürdüklerini söylediklerinde uyanik ve iyi oldugumu söylemek icin agzimi acamiyordum..Sana gelmek istiyordum ben sadece…Bana ihtiyacin vardi…Bana ihtiyacin vardi cünkü dogumdan hemen sonra gögsümde yatamamistin..Kokumu hissedememistin,her gün seninle usanmadan konusan sesimi duymamistin..Hep icimde kalacak o an…Hep aglamakli hatirlayacagim icimde kalan bu uhdeyi…
Alt kata indigimizde beni karsilayan doktor hanimefendi beni duyuyor musunuz dediginde tüm gücümü toplayip cilizca evet diyebildim,ve uyanik oldugumu gördükleri icin yeniden yukari,odama gönderdiler beni..
Aile fertleri odamizda bizi bekliyorlardi ve doktorumuz kesinlikle dinlenmesine izin verin dediysede malum daha doktor kapiyi kapar kapamaz sorular,sualler..Doktor kapiyi acti ve böyle olmayacagini,en iyisi yeniden dogumhaneye geri dönüp sabaha kadar orada dinlenmem gerektigini söyledi ve beni götürdüler..Buna cok sevindigimi söylemeliyim cünkü bari ilk kucagima aldigim an cok özel olsun diye hayal kuruyordum…Yalnizca baban,sen ve ben…
Öylede oldu..Babanla beraber seni henüz birkac saat önce dogum yapmak üzere oldugum odada bekliyorduk ki iyi kalpli güler yüzlü ebemizin kucaginda,beyazlar icinde geldin yanima..
Kadife,kardan adamli bir tulumun icinde,sari sacli,kirmizi tombis yanakli bir bebektin…Kucagima alamasamda seni,yinede emzirdim…Sicagi sicagina ilk sütümü verdim sana..Cok ememedin cünkü karnimda cok su yutmustun ve miden bulaniyordu..Birkac gün sürebilir dediler ve öylede oldu..
Hastanede kaldigimiz süre icinde o kadar cok sevildin ki,o kadar cok ilgi gördük ki…Bebek odasinin aranan yüzü,hemsirelerin bitanecik yakisiklisi olmustun..Öyle ki iki hemsire senin ki,benim ki diye paylasamiyorlarmis seni..Kapinin önünden gecerken seni görmek icin kac defa söyle bir ugrayan hemsire ablalarin,teyzelerin oldu :)
Babacigin,sen ve ben bir hafta boyunca yorgun ama mutlu zaman gecirdik hastanede…
Ve simdi…Yanimizdasin,koynumuzdasin…
Senin üzerinde emegi olan,dogum icin deli gibi ugrasan Tanja,Ute ve ismini animsayamadigim diger güler yüzlü ebemize,ilgili ve neseli anestezi uzmanimiza,doktorumuz bayan Aleksandra´ya ve diger ismini bilmedigim doktorlara,dogum sonrasi beni evimde hissettiren,güler yüz ve ilgilerini esirgemeyen Eva,Nicole,Angela,cok sevdigim Bedriye hemsire ve 1 hafta boyunca gece gündüz bikmadan,seni emzirebilmem icin yardim eden emzirme danismanimiz bayan Hilla´ya,orada ögrenci olan dünya tatlisi genc hemsire ve yeni göreve baslayan güzel doktorlara,rutin kontrolümü yaparken tanismaya firsat buldugum bashekim bayan Shila´ya ve tüm diger kadroya,okuyamayacaklarini bilsemde tüm kalbimle sonsuz tesekkürlerimi gönderiyorum…Buraya yazarakta tarihe bir not düsmüs oluyorum :)
Dogumdaki en büyük sansimiz bu ekibin ellerinde olmakti…Umarim bundan sonraki hayatimizda tüm bu sevdiklerimizin elleri degmiscesine sansli ve güzel gecer oglum…
Iyi ki bizi sectin,iyi ki geldin,iyi ki yanimizdasin,iyi ki bizim oglumuzsun,canimizsin,herseyimizsin…
Seni cok seviyoruz,sonsuza kadar da bu degismeyecek,sen hep o ilk bakisiyla icimizi eriten masum,minik melegimiz olarak kalacaksin…

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder