1 Mart 2011 Salı

Safak 35

Bugün tam 35.haftamizi deviriyoruz...
     Biraz farkli duygularla yaziyorum bu defa..Sevinc,heyecan,merak ve hüzün bir arada..Tam bir duyguseli suan  yasadigim...
     Oglusumla tam 35 haftadir bir bütün olduk...Ben yedim,o yedi,ben ictim,o icti,ben konustum,o dinledi,ben dokundum,o tepki verdi...35 haftadir ben nereye gittiysem benimle geldi..
     Tatile gittik,zilyon kere uctuk,gezdik,spor yaptik,yüzdük,alisverise ciktik,güldük,agladik...Herseyi beraber yaptik canim aglumla...Aylardir onun hayata tutunabilme cabalarina birebir sahit olduk,her defasinda biraz daha büyüyüp "bak anne,bak baba,bende artik bir birey olma yolunda ilerliyorum" mesajlarini heyecanla takip ettik..O nokta kadar halini düsününce zamanin aslinda ne kadar cabuk gectigini anliyorum..
     Bu kadar cabuk mu büyüdün sen annecigim?Düsündükce,resimlerine baktikca biseyler dügümleniyor bogazimda..Cok mutluyum,cok hüzünlüyüm..Tarif edemiyorum maalesef bu duyguyu...Benim oglum icimde büyüdü,kocaman oldu,simdi günlerini tamamlamaya calisiyor,annesinin babasinin kollarina gelmeyi sabirsizlikla bekliyor...
     Artik benden bagimsiz yasamayi basaracak kadar büyüdün,karnim yerine gögsümde uyuyacaksin,benimle degil benden besleneceksin,kipirtilarini elimi karnima koydugumda degil,sana dokundugumda hissedecegim melegim..Yani yepyeni ve cok farkli bir dönem baslayacak ikimiz  icinde..(babamizin yasayacagi degisimleri ayrica yazacagim ;))
     Gelisimininde önde oldugunu hesaba katarsak zamanimiz iyice daraldi annecigim,bulusmaya az kaldi...
     Sen ne zaman istersen o zaman gel,saglikla gel,güzel kaderinle gel minik erkegimmm,seni cok seviyoruz...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder