31 Mart 2011 Perşembe

Yedim Yuttum!

     Anne olmadan önce meger ben ne cok titizlenmisim,ne cok büyük konusmusum,ne cok sinirlar cizmisim!Ama oglum dogdugu andan itibaren bu kurallarimin bazilarini-tamam,kabul,cogunu- hüüp yuttum,yutturdu minigim:)
     Iri bir bebek olmasin dedim, 5 kiloya yakin bir oglusum oldu..
     Sezaryen olmam dedim,dogumda bile direttim,olmadi,pasa pasa sezaryen oldum!
     Emzirmekte ne var canim,yaraysa gecer elbet dedim,dogumdan sonra apse nedeniyse zor zamanlar gecirdim...
     Kucaga alistirmayacagim,attigim yerde yatip uyuyacak benim bebegim dedim,kucagimdan haric bir yerde asla uyumuyor ve gündüz uykularini özellikle kucagimda yapiyor...
     Ilac vermem,gazi varsa masajla,cayla geciririm dedim,ilk ciyaklamasinda pes ettim,verdim ilaci..
     Evim eskisinden de düzenli olacak,bebekli ev gibi olmayacak,pasaklida olmayacak dedim,oturma odamda bir besik,mama sandalyesi ve oyuncak kutusu duruyor,haftada 2-3 defadan fazlada temizlik yapilmiyor...
     Yemek düzenim degismeyecek dedim,evde yemek oldugu günler sansli sayiyoruz kendimizi..
     Gezmemden,tozmamdan geri kalmam dedim,ilk 2 ay hem soguklardan hem oglusun araba koltugunda yatmama inadindan kapidan burnumu cikaramadim...
     Nede olsa evdeyim,bebek uyur ben kitap okurum dedim,iki aydir elimde ayni kitap sürünüyor,emzirirken okuyabilsem ne mutlu bana...
     Derinlemesine düsününce daha cikar eminim...Demem o ki,asla dememek gerekiyormus,yasamadan ahkam kesip bidi bidi konusmamak gerekiyormus...Bakalim sirada neler var,oglusum ve annelik bana daha neleri yedirip yutturacak?!

2 yorum:

  1. eheehe:) bari bundan sonrası için büyük konuşmayalım, zararın neresinden dönersek kar:)

    YanıtlaSil
  2. :))hala arada kaciveriyor:))

    YanıtlaSil