1 Mart 2011 Salı

Yeni Hayata Merhaba:)

Tam bir ay olmus bloguma ugramayali,ugrayamayali...
      12.12.2010 da karanlik bir kis gününün aksaminda,kis günesi gibi dünyamiza dogdu oglumuz..Cok zor bir normal dogumun son asamasinda sezaryene boyun egmek zorunda kaldik..Bunda ne oglumun,nede doktorlarin bir sucu vardi..22 saat canla basla mücadele ettik hep birlikte..o yüzden icim rahat zaten..elinden geleni yapmis olmanin verdigi tatminlik duygusu..neyse..dogum hikayemi sayfalar dolusu yazmak istiyorum müsait bir animda..öyle bir an gelirse sayet:)suan oglum kolumda uyuyor ve ben tek elle yazmaya calisiyorum..
      Bu öyle bir duygu ki..öyle bir ask..öyle bir sevgi..Dünyada cennetin sana bagislanmasi gibi..Tarifi yok..Oglum icin kullanabilecegim bir kelimem yok..ötesi yok..sadece o var..
      Bazen hayattan bikarsiniz ya,söz geciremezsiniz kimseye,hic bir seye..Yeter dersiniz,bu kadarmis,kopsun inceldigi yerden..Onu kucagina almak,böyle anlarda dünyayi yakacak kadar güclü kalabilmekmis..Herseyi hemen unutup,rengarenk,civil civil,mis kokulu bir bahceye adim atip,derin bir oh cekmekmis...
     Gercekten tüm kalbimle,bu duygulari herkesin yasamasini diliyorum...Simdilik benden bu kadar,ilgime ihtiyac duyan bir melek bana gülümsüyor kucagimda:)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder