9 Mart 2011 Çarşamba

Mastit,Apse...Emzirebilmek yine de güzel!

     Keske on kez daha ayni dogumu yasasaydim da bunu yasamasaydim dedirten illet! Allah daha büyük birsey vermesin ama gögüste problem yasamak hakikaten cok zormus,hele ki lohusalikta,hele ki emzirme askiyla yanarken...
     Dogumdan on gün kadar kisa bir süre sonra yasadim Süt Tutulmasi-Dügümlenmesi denilen sorunu.Önce sol gögsümde kizariklik,yanma hissi yasamistim.Eve gelen ebemiz sicak kompres ve masaj yapmami önerdi,yaptim..Gecti...Sonra sag gögsümde ayni sorunu yasadim,yine gecirmeyi basardik.Sonra yine sol tarafta basladi..Oyun gibi...
     Yine gecer sanmistim ama bu defa beni cok fena yakalamisti..Titreme,atesle beraber gögsüm deli gibi sizliyordu bu defa.Süt tutulmasi gibi olmadigi kesindi.Atesimin ciktigi o geceyi bir sekilde atlattik.Ertesi gün esimle hastaneye gittik,önce gögsümü bosaltmami istediler ve oglumun dünyaya geldigi bölümdeki emzirme odasina gectim.Az emzirmedim minik yavrumu o odada... Neyse...Bir biberon süt sagdim ve artik süt bitti derken yesil renkli iltihap akmaya basladi..O an korkudan bogazimin dügüm dügüm oldugunu hatirliyorum..Gögsümü sildigim iltihapli mendille beraber doktorun odasina girdik ve yapilan muayenede süt tutulmasinin bir adim daha ilerisi olan Mastit oldugum ortaya cikti..Durumum cok kötü degildi ve apse olusmamisti...Birkac uzmanin ortak karariyla birlikte bir kutu antibiyotik verdiler ve ilac bitince kendi doktorumun muayene etmesini söylediler.
     Sevindigim nokta antibiyotigin sütüme etki etmeyecegi ve emzirmeye devam edebilecegimdi.Tek sorun iltihapli gögsümdeki sütün tadinin belki biraz eksi yada aci olabilecegi icin bebegin reddetme ihtimali olmasiydi..Bol bol sütümü sagacaktim,masaj yapacaktim,emzirme öncesi sicak,emzirme sonrasi soguk kompres yapacaktim...Yaptim...
Oglum emmeyi reddetmedigi icin emzirmeye devam ettim..Aglaya aglaya,yerlere vura vura,ellerimi isira isira...Iltihap gögsümün ucundaydi cünkü..Oglum cektikce canim cekiliyordu...Gögüs ucu yarasida yasadim,öyle bir agri degil...
     Ilac bitince doktoruma gittim ama cok ümitsizdim cünkü sertlik,agri devam ediyordu.Bir kutu daha antibiyotik verir diye gittigim doktorumun odasindan aglayarak ciktim..
Mastit,Apseye cevirmisti,gögsümün uc kismini kaplamisti...2 secenek vardi,ya hastaneye yatacaktim ve 2 gün serum vereceklerdi yada operasyonla apseli bölgeyi alacaklardi..Vakit kaybetmemem gerekiyordu,hemen simdi hastaneye gitmem gerekiyordu..Ve büyük ihtimalle emzirme hikayem burada sona erecekti...Dünyam yikildi resmen orada,o odada...Eve nasil geldim,anneme biraktigim oglumu nasil kucakladim tahmin edemezsiniz...
     Aglayarak valizimi hazirladim,esim geldi,annem,bebegim,esim ve ben yola koyulduk..Kisa süre önce gülerek ciktigim hastaneye aglayarak girdim bu defa...
     Esim önden aramisti hastaneyi,bebegim henüz 22 günlük oldugu icin benden ayirmayacaklardi cok sükür,oda benimle beraber kalabilecekti hastanede..Oglumdan ayrilmayacak olmak azda olsa rahatlatmisti beni..
     Doktorumuz bizi orada o sekilde görünce cok sasirdi.Antibiyotigin etki edecegini düsünmüstü.Birkac bashekim,birkac uzman doktordan olusan bir ekip geldi ve esimin,annemin ve bebegiminde bulundugu büyük muayene odasinda beni incelemeye aldilar.
Evet apse vardi,ilerlemisti..Ama ameliyattan önce baska bir yöntemle siringayla cekmeyi deneyeceklerdi iltihabi,cok katilasmamissa sansimiz var demekti...
20 cm kadar bir igneyle sol gögsümün koltuk altina yakin bir yerinden meme ucuna kadar girdiler,bir yandanda usg ile baktilar..Ignenin her girip cikisinda,bir yandan ogluma ,bir yandan ayak ucumda bana destek olan canim sevgilime bakip,gögsümden akan sütleri ogluma verebilmeyi hayal edip dualar ettim..Aciya karsi dayanikli oldugum su 25 senenin acisini 1 ay icinde cikarmis olmak cok garip geliyor bana...Neyse...Oglum icin deger...
     Kac siringa iltihap cektiler bilmiyorum,pansuman yapip kapattiklarinda gögsümün müthis sizladigini hatirliyorum.1 kutu daha antibiyotik verdiler.Birkac gün sonra kontrol icin yeniden gidecektik..
     O bir kac gün bol sancili gecti yine...Sütümü ogluma vermeye devam ediyordum.
Kontrolüm yine bir cok doktor esliginde yapildi.Hala iltihap vardi maalesef..Iltihap kadar bashekimde inatciydi ve bu duruma ne kadar üzüldügümü biliyordu,israrla ameliyatsiz beni bu illetten kurtarmaya cabaliyordu.Teselli ede ede,moral vere vere bu defa lokal anestezi esliginde gögsüme girdiler,iltihaplari temizlediler ve son olarak tuzlu suyla gögsümün ici yikandi..Bu islem birkac defa tekrarlandi ve ýine birkac gün sonrasina kontrole cagirdilar...Bu defa tek gögsümden emzirmek zorundaydim,dolapta sagip sakladigim sütlerle takviye yaptik.Damla damla biriktirdigim,benim icin altin degerindeki sütümü dökmek zorunda kaliyordum icim aciyarak...Sütümü sagmadan önce sicak,sagdiktan sonra sürekli buzlu kompres yaptim..
Kontrol günü yine minik bir canta hazirlamistik her ihtimale karsi,belkide bu defa yatisim yapilacakti...
     Cok sükür hersey normal görünüyordu bu defa:)Israrlar sonucu apseden ameliyatsiz sekilde kurtulmustum.Emzirmeye devam edebilirdim,ogluma kosabilirdim artik:) Esimle sevincten gözlerimizin doldugunu söylemek istiyorum.Bashekim bayan doktorumuz cok cabalamisti ve basarmisti.Allah o bayandan razi olsun,bir daha kontrole gelmene gerek yok dediginde onunda gözleri isil isildi...
     Umursamaz bir doktorun eline düsseydim belki de suan melegimi emziremiyor olacaktim..Cok sansliydim cok...
     Keskelerle yasamayi sevmiyorum ama acaba ilk defa sorun yasadigimda direk doktora gitseydim tüm bunlari yasar miydim yine diyede düsünmeden edemiyorum...Bunuda yasamam gerekiyormus demek ki...
     Belkide emzirme istegimi iyice körükleyen bu olay bana bir kez daha büyük konusmamam gerektigini hatirlatti kim bilir?!


Resim kaynak : www.stillclub.org

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder